Profesjonalna szkoła Tańca w Rzeszowie

Weselny/użytkowy kurs tańca

Pierwszy taniec jest bardzo ważnym elementem każdego wesela, jednak równie ważna jest zabawa podczas całego jego trwania. Dlatego wychodzimy naprzeciw osobom niewprawionym w tańcu i do naszej oferty dołączamy naukę tańców użytkowych. Ich znajomość przyda się również w późniejszym życiu, dodatkowo budząc podziw innych uczestników każdej zabawy.

Największą uwagę przykuwamy tańcom 2na1 oraz disco sambie, ponieważ tańce te są najczęściej tańczone na weselach oraz innych zabawach.

Taniec 2na1:

kroki 2 na 1 to podstawowe kroki taneczne. Nauka ich jest niezwykle prosta, ale i efektowna. Umiejętność ich zatańczenia, daje możliwość późniejszego tańca zarówno szybkich, jak i wolnych tańców. Najważniejsze jest wyczucie, a następnie „zgranie” się z drugą osobą. Znajomość tych kroków jest świetną podstawą, do późniejszej nauki, bardziej skomplikowanych rodzajów tańca.

Disco samba:

czyli inaczej nazywany taniec latynoamerykański, tańczony najczęściej do muzyki disco oraz pop. Stanowi on kombinację kroków dwa na jeden, samby oraz disco. Taniec ten jest oczywiście wykonywany do utworów szybszych, jednak same kroki oraz przejścia są bardzo łatwe do opanowania. Podczas tańca zalecany jest ruch biodrami, który stanowi esensję samby.

Ponadto oferujemy naukę również innych tańców.

Walc angielski:

pochodzi od walca wiedeńskiego. Bardzo często jest wybierany na pierwszy taniec pary młodej. Charakteryzuje się elegancją, lekkością i dostojnością. Ze względu na spokojne tempo, kroki w tańcu angielskim są proste do opanowania, a przy tym sam taniec wygląda bardzo efektownie – pięknie prezentują się w nim długie suknie balowe oraz ślubne.

Walc wiedeński (walczyk):

jest jednym z najbardziej romantycznych tańców towarzyskich Podobny do walc angielskiego, ale tańczony w dwa razy szybszym tempie. Jest on niezwykle płynny, ruchy są wznoszące i opadające. Para porusza się w kierunku przeciwnym od ruchu wskazówek zegara. Ze względu na tempo oraz figury, taniec ten jest niezwykle widowiskowy.

Polka:

to czeski taniec ludowy, charakteryzuje się szybkim tempem w metrum 2/4. Taniec ten idealnie sprawdza się do muzyki szybkiej i rytmicznej.

Podstawy tańca:

są wspaniałym przygotowaniem do każdego rodzaju tańca. Nauczymy Państwa jak odpowiednio stawiać kroki, przybierać podstawę w tańcu oraz poruszać się w rytm muzyki. Dostosowujemy poziom nauki do poziomu umiejętności. Z nami opanują Państwo każdy rodzaj tańca, zaczynając od podstaw.

Taniec towarzyski

Tańce latynoamerykańskie

Samba

Nazwa tańca wywodzi się z afrykańskiego słowa „semba” i oznacza taniec, który charakteryzuje się gwałtownymi ruchami ciała, przy jednoczesnym wystukiwaniu rytmu nogą. Samba jest tańcem narodowym Brazylii, dlatego jest tak silnie kojarzona z tym krajem.

W tańcu tym najważniejsze są biodra, które są wykorzystywane bardziej przez partnerkę niż partnera, jednak on również powinien nimi poruszać. Taniec ten z powodu swojej skoczności oraz szybkiego rytmu (około 56 taktów na minutę), wymaga dużej przestrzeni na parkiecie oraz wysokiej sprawności fizycznej.

Uznawany jest jako jeden z najbardziej intymnych tańców. Kontakt fizyczny partnerów jest utrzymywany przez niemal cały taniec i jest on wymagany, by postawa tancerzy była poprawnie utrzymywana. Jest niezwykle efektywny, zwłaszcza dla publiczności, ze względu na duże wykorzystanie przestrzeni parkietowej oraz szerokiej gamy figur.

Cha-cha

Jest połączeniem rumby oraz mambo. Taniec ten uległ przekształceniu pod wpływem zmieniających się trendów muzycznych. Jest to stosunkowo młody taniec, ponieważ oficjalnie został zatańczony w 1957 roku w Niemczech. W tańcu tym bardzo ważna jest praca nóg, a najważniejszy jest krok tzw. chassis czyli: odstaw-dostaw-odstaw. Najlepsze tempo do tego tańca to 30-35 takty na minutę. Rytm jest bardzo łatwy do wyliczenia i można go oprzeć na „liczeniu” „cha cha cha”.

Taniec ten jest łatwy do nauki, głównie ze względu na to, że to jest on tańczony zgodnie z taktami muzyki. Uchodzi on za taniec wesoły i radosny, żywy oraz odpowiedni dla każdego rodzaju pary.

Rumba

Taniec uznawany za niezwykle zmysłowy oraz namiętny. Często o poziomie tego tańca świadczy właśnie zaangażowanie emocjonalne i przekazanie uczuć. W tańcu pojawiają się śmiałe gesty oraz ruchy. Najważniejsza jest tancerka, która musi być bardzo zmysłowa i pociągająca. Jej rolą jest niejako kuszenie, ale jednoczesne wymknięcie się partnerowi z jego objęć, który tak naprawdę prowadzi w tańcu.

Podobnie jak samba wywodzi się z tańców afrykańskich, które wraz z niewolnikami zostały przywiezione na Kubę. Taniec ten pomimo, iż dość statyczny i tańczony jest niemal w miejscu, wymaga od tancerzy bardzo dobrej kondycji fizycznej. Ciężar ciała musi być utrzymywany nad palcami stóp, kolana wyprostowane. Rozliczenie rumby: raz, dwa, trzy, cztery. Rozliczenie podstawowego kroku: wolny, szybki, wolny. Charakterystycznym ruchem w rumbie jest boczny ruch bioder. Pomimo, iż w tańcu bierze udział całe ciało, barki oraz głowa mają pozostać prawie bez ruchu.

Paso doble

Hiszpański taniec, który ma oddawać charakter corridy. Tancerka przybiera rolę byka, natomiast partner wciela się w rolę torreadora. Taniec składa się z trzech części – pierwsza to wejście na arenę, druga to walka „właściwa”, natomiast ostatnia to parada po zakończonej „walce”.

Taniec ten jest bardzo widowiskowy, na zasadzie odgrywanych roli. Tancerze muszą wczuć się w klimat corridy, jak najlepiej oddając jej wyniosły charakter. Wymagana jest od nich duża ekspresja zarówno fizyczna, jak i mimiczna. Pomaga w tym muzyka, która ma charakter marszowy, potęgując napięcie na parkiecie. Tempo tańca to 60 taktów na minutę. Każda część w muzyce zakończona jest mocnym akcentem, podczas którego tancerze przybierają efektywną pozę, zaznaczając tym samym zakończenie kolejnego etapu walki.

Jive

Początki tańca były niejako wyrazem buntu wobec obowiązujących na początku ubiegłego wieku, standardów tanecznych. Taniec podobny do rock and rolla, obecnie jest klasycznym tańcem jazzowym. Jego odmianą jest boogie-woogie.

Jive jest tańcem wymagającym bardzo dużej wydolności fizycznej, ze względu na swoje tempo – 42-44 takty na minutę. Z tego powodu, podczas turniejów tańca towarzyskiego tańczony jest jako ostatni. Taniec ten charakteryzują szybkie kopnięcia, kroki są dynamiczne, stawiane na podeszwie, ciężar ciała z przodu, postawa wyprostowana, ciało rozluźnione.

Tańce standardowe

Walc angielski

Nazwa wskazuje pochodzenie tańca. Po raz pierwszy został zatańczony w 1910, natomiast jego zasady zostały ustalone w 1921 roku. Jest niezwykle podobny do walca wiedeńskiego.

Taniec oparty jest na ruchu po linii ukośnej. Para porusza się po parkiecie w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Niezwykle ważne jest unoszenie i opadanie, które musi zostać wykonane ws sposób jak najbardziej płynny. Istotne jest również w którym momencie są one wykonywane. Podczas pierwszego uderzenia tańczy się płasko, natomiast unoszenie występuje dopiero pod koniec. W drugim kroku kontynuowane jest unoszenie, natomiast opadanie jest dopiero w trzecim kroku.

Para przez cały czas pozostaje w stałym kontakcie fizycznym – tancerzy stykają się od biodra, do mostka partnerki. Sposób trzymania partnerki nie powinien zmienić się podczas trwania całego tańca.

Tango

Pochodzący z zarówno z Urugwaju, jak i z Argentyny taniec, który posiada wiele form. W porównaniu do większości innych tańców towarzyskich, nie wywodzi się ono z żadnego plemienia, ludu, rasy czy kraju. Został on „sztucznie” utworzony, dlatego wciąż jest obecnych tak wiele jego odmian.

O temperamencie tego tańca świadczy fakt, iż sam papież Pius X uznał go za taniec szkodliwy, stanowiący zagrożenie dla moralności społecznej. Tango jest wyrazem bólu, spowodowanego nieszczęśliwą miłością. Charakteryzuje się dużą bliskością partnerów, którzy niekiedy dotykają się nawet twarzami.

Paleta figur jest w tangu stosunkowo niewielka, natomiast podstawowy zestaw kroków, składający się z ośmiu kroków, został ustanowiony na potrzeby nauczania. Cruzada ułatwia przejście z systemu chodzenia równoległego do skrzyżowanego, natomiast resolution jest zakończeniem. Cechą charakterystyczną tanga jest zapraszanie partnerki do tańca, które polega na kontakcie wzrokowym oraz delikatnym ruchu głowy, przy równoczesnym poruszaniu się w rytm muzyki.

Walc wiedeński

Swoją nazwę wziął od kongresu wiedeńskiego, na którym został po raz pierwszy zatańczony w 1815 roku. Bardzo szybko zyskał popularność na dworach całej Europy. Stanowi szybszą odmianę walca, jego tempo wynosi ok. taktów na minutę.

Jego najważniejszą cechą jest rotacyjny ruch obrotowy. Tańczony jest na całych stopach, płasko, cały czas w objęciu. Ruchy muszą być wykonywane płynnie. Najważniejszymi krokami są: krok zmienny, obrót w prawo, obrót w lewo, fleckerl w prawo i lewo.

To jeden z najbardziej eleganckich tańców towarzyskich, tańczący do muzyki instrumentalnej w meritum ¾. Proste kroki powodują, że jest on bardzo łatwy do nauki przez osoby początkujące.

Foxtrot

Jest on wynikiem wariacji oraz spontaniczności, opartej na podstawowych ruchach ludzkiego ciała. Z czasem nadany był mu prosty, podstawowy układ, który opierał się na czterech krokach, tańczonych w dwóch taktach oraz ośmiu szybkich krokach, również tańczonych w dwóch taktach.

Obecnie jest uznawany za jeden z najbardziej skomplikowanych tańców standardowych.

Ma on charakter progresywny, a więc partner przemieszcza się po parkiecie do przodu, natomiast partnerka do tyłu. Jest on tańczony w trzymaniu zamkniętym. W dużej mierze taniec ten opiera się na umiejętności połączenia figur otwartych z akcją swingową. Dzięki temu uzyskiwany jest niesamowity efekt, dający wrażenie, że para co chwila opada.

Quickstep

Nazwa pochodzi od szybkiego tempa tego tańca. Wywodzi się on z przemian jakie przeszedł foxtrot, który zaczął być grany w znacznie szybszym tempie. W wyniku tego powstał quick-time foxtrot. Jest on również połączeniem boston i onestepa. Były to pierwsze tańce, których kroki bazowały na krokach do przodu, wykonywanych od pięty, po których wykonywane były co najmniej dwa kroki do przodu na palcach.

Jego standardowe tempo to 50 taktów na minutę (podczas turniejów nawet 52 takty na minutę), jest więc najszybszym tańcem standardowym (od dwóch do ośmiu kroków na takt). Quickstep oparty jest na krokach spacerowych oraz chasse czyli bocznych. Znajdują się w ni również akcje swingowe, jednak różnią się one od tych w foxtrocie. Zaawansowani tancerze dodają nawet takie elementy jak podskoki, kroki biegane oraz szybkie zmiany kierunku tańca.

RODZAJ ZAJĘĆ	CENA	ZNIŻKI/PROMOCJE	CZAS/ILOŚĆ ZAJĘĆ
INDYWIDUALNIE	70 zł od pary	Polub nas na Facebooku: 65 zł od pary za godzinę zajęć Zapisz się na minimum 5 zajęć: 60 zł od pary za godzinę zajęć	1 lekcja: 1 godzina (60 minut)
GRUPOWE	100 zł od osoby za cały kurs	Polub nas na Facebooku: 85 zł od osoby	Zajęcia w tygodniu: 2×75 minut Czas trwania kursu: 12,5 godziny

O mnie

Weselny/użytkowy kurs tańca

Taniec 2na1:

Disco samba:

Ponadto oferujemy naukę również innych tańców.

Walc angielski:

Walc wiedeński (walczyk):

Polka:

Podstawy tańca:

Opinie o nas

Dodaj swoją opinię o naszej szkole

Partnerzy

Kontakt

Pierwszy taniec

Taniec towarzyski

Tańce latynoamerykańskie

Tańce standardowe

Cennik

Piosenki na pierwszy taniec weselny

O mnie